Ντμίτρι Σοστακόβιτς

Ο Ντμίτρι Ντμίτριεβιτς Σοστακόβιτς (στα ρωσικά: Дмитрий Дмитриевич Шостакович), γεννημένος στις 12 Σεπτεμβρίου 1906 (25 Σεπτεμβρίου 1906 σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο) στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και απεβίωσε στις 9 Αυγούστου 1975 στη Μόσχα της ΕΣΣΔ, ήταν Ρώσος συνθέτης της σοβιετικής περιόδου.

Ο Σοστακόβιτς έγινε διάσημος στη Σοβιετική Ένωση υπό την αιγίδα του αρχηγού του γενικού επιτελείου Μιχαήλ Τουχατσέφσκι, αλλά στη συνέχεια διατηρούσε περίπλοκες σχέσεις με την κυβέρνηση, η οποία του απένειμε κρατικά βραβεία και προνόμια. Καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του, ο Σοστακόβιτς συμμετείχε σε γραφειοκρατικές λειτουργίες και αντιπροσωπείες, ιδίως στο Ανώτατο Σοβιέτ της ΡΣΟΣΔ (1947) και στο Ανώτατο Σοβιέτ της Σοβιετικής Ένωσης (από το 1962 μέχρι το θάνατό του).

Το έργο του χαρακτηρίζεται από τη δύναμη και τον συχνά έντονο δραματισμό του, τα γκροτέσκα στοιχεία και την αμφίσημη τονικότητα. Επηρεάστηκε επίσης έντονα από το νεοκλασικό ύφος του Ιγκόρ Στραβίνσκι και (κυρίως στις συμφωνίες του) από τον ρομαντισμό του Γκούσταβ Μάλερ. Το έργο του, που κατηγορήθηκε για φορμαλισμό από τη σοβιετική εξουσία, έκανε τον Σοστακόβιτς μια σημαντική μορφή της μουσικής του 20ού αιώνα.

Είναι συγγραφέας δεκαπέντε συμφωνιών, έξι κοντσέρτων, πλούσιας μουσικής δωματίου (δεκαπέντε κουαρτέτα εγχόρδων, ένα κουιντέτο για πιάνο και δύο κομμάτια για οκτέτο εγχόρδων). Το έργο του περιλαμβάνει επίσης τρεις όπερες και μπαλέτα, καθώς και πολυάριθμα μουσικά κομμάτια για το θέατρο και τον κινηματογράφο.