Το Humoresques (τσεχικά: Humoresky), Op. 101 (B. 187), είναι ένας κύκλος για πιάνο του Τσέχου συνθέτη Antonín Dvořák, που γράφτηκε το καλοκαίρι του 1894. Ο μουσικός κριτικός David Hurwitz λέει ότι «το έβδομο Humoresque είναι πιθανώς το πιο διάσημο μικρό έργο για πιάνο που γράφτηκε μετά το Für Elise του Μπετόβεν».[1]

Η Σονάτινα σε Σολ μείζονα για βιολί και πιάνο (τσεχικά: Sonatina G dur pro housle a klavír), Op. 100, B. 183, είναι ένα έργο του Αντονίν Ντβόρζακ, που γράφτηκε μεταξύ 19 Νοεμβρίου και 3 Δεκεμβρίου 1893 στη Νέα Υόρκη. Είναι η τελευταία σύνθεση για όργανα δωματίου που έγραψε κατά τη διάρκεια της παραμονής του στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο Ντβόρζακ συνέθεσε αυτή τη σονάτινα με βάση τις μουσικές ικανότητες των δικών του παιδιών, ιδίως της 15χρονης κόρης του Οτίλι Σούκοβα (cs) και του 10χρονου γιου του Τόνικ, που έπαιζαν πιάνο και βιολί αντίστοιχα. Σε μια επιστολή προς τον Fritz Simrock με ημερομηνία 2 Ιανουαρίου 1894, ο Dvořák περιέγραψε το κομμάτι με τους ακόλουθους όρους: «Προορίζεται για νέους (αφιερωμένο στα δύο μου παιδιά), αλλά ακόμη και οι ενήλικες θα πρέπει να μπορούν να συνομιλήσουν μαζί του...». Η σονάτινα εκδόθηκε από τον Simrock στο Βερολίνο το 1894.

Υπάρχει επίσης μια έκδοση για τσέλο και πιάνο.

Το Gypsy Songs, Op. 55 είναι μια συλλογή επτά τραγουδιών για φωνή και πιάνο που συνθέτησε ο Antonín Dvořák το 1880, με στίχους του Adolf Heyduck. Παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά το 1881. Ο Heyduck μετέφρασε τα δικά του τσεχικά ποιήματα στα γερμανικά για να τα παρουσιάσει στην Όπερα της Βιέννης, και τα ίδια ποιήματα δημοσιεύτηκαν αργότερα στα τσεχικά. Η συλλογή αναφέρεται μερικές φορές με τον αριθμό της στον κατάλογο Burghauser, B. 104.

Για αρκετά χρόνια, ο εκδότης του Ντβόρζακ, Σίμροκ, προέτρεπε τον συνθέτη να γράψει ένα άλλο έργο του ίδιου είδους μετά το πρώτο του κουαρτέτο για πιάνο. Η νέα σύνθεση, που ολοκληρώθηκε σε λίγες μόνο εβδομάδες το καλοκαίρι του 1889, εκπλήρωσε τις επιθυμίες του Simrock: με το Opus 87, ο Ντβόρζακ παρέδωσε ένα απαιτητικό έργο μεγάλης ωριμότητας, στο οποίο η αριστοτεχνική γνώση της φόρμας συνδυάζεται με ζωντανά θέματα και εκπληκτικές αρμονικές ανατροπές, σε τέτοιο βαθμό που γρήγορα κέρδισε τις καρδιές των μουσικών και των ακροατών.
Εκτός από την πρώτη έκδοση, το αυτόγραφο χειρόγραφο και το αντίγραφο της χαρακτικής χρησίμευσαν ως πηγές για την προετοιμασία αυτής της κριτικής έκδοσης, με την οποία οι Εκδόσεις Henle συνεχίζουν τη σειρά των εκδόσεων Urtext του Ντβόρζακ.